Senyum Dulu

 REM BIS..

Dino libur critane si Jiman muleh kampung. Soko Candi langsung neng terminal Bungurasih.

Kernet :
“Ponorogo....Ponorogo....” Ayo..ayo....ayo....siji maneh terus budal.

Jiman :

“ Karcis piro kang nek teko Mediun....”.

 

Kernet :

“Seket limo pak...”.

 

Jiman langsung munggah bis oleh bangku mburi sopir.
Naliko bis tekan Nganjuk, salah siji penumpang omong neng kernete menowo teko pasar Nganjuk arep mudun. Ora sawetoro suwe pas neng ngarep pasar Nganjuk kernete nuthuk koco bis. Thek-thek-thek…. Bis mandek penunpang mudun. Sak wise penumpang mudun, bis mlaku maneh. Pikire Jiman rodok nggumun, mergo bis mandek rem’e muk muni “thek-thek-thek”. Jenenge Jiman, bocahe rodok koplak tur rodok jail, koco bis dithuthuk karo duit recehan “thek-thek-thek”. Bis mandek.

Kernet :

“Jarene sampeyan mudun Mediun pak, iki sik neng Saradan, Mediun sik adoh”.

 

Jiman :

“Aku yo eruh mas nek Mediun sik adoh. Lha aku muk njajal rem bis iki kok... Tibake rem’e munine thek-thek...”

 

Kernet (njero ati) :

“Wedhuuus tenan....”.

 

 ……………..